 |
| By Artist Hiroko Reaney |
සඳගිරි පව්ව උසයි... කිඳුරා හරිම වසයි
මං ගෙදර එන්න ආවා අම්මේ
දොර අරින්න නුඹ විතරයි ඉන්නේ...
රත්තරන් කියා කඩුතුඩ මං ඇණ ගත්තේ පපුවට
නුඹ එපා කියද්දීමයි අම්මේ
ඒ කුල ගෙය දැන් ගිනිගෙය වැන්නේ...
සල්පිලෙන් අරන් නටවන කිඳුරියන් රඟන සඳගිර
මට අරුමෝසම් හුරු නෑ අම්මේ
නිය පහුරු වැදුණු හිත බලපන්නේ....
ගායනය :- විශාරද ශානිකා සුමනසේකර
පද රචනය :- රවී සිරිවර්ධන
තනු නිර්මාණය :- දර්ශන වික්‍රමතුංග
චන්ද කින්නර ජාතකේ වගේ සුන්දර ආදර කතාවක් ගැන හීන දකින ඇයට හමුවෙන්නෙ නපුරු සඳකිඳුරෙක්. ඒ සඳගිරි පව්ව ඇයට ළං වෙන්න බැරි තරමට උසයි. කාසිවලට රඟන සඳකිඳුරියන් එමටයි එහි. ඒ අරුමෝසම් ජීවිතේ ඇයට දරා ගන්න බැහැ. ඒත් දරු සෙනෙහසට ජීවිතයම කැප කළ අම්මා කියු දේත් අහන්නෙ නැතිවයි ඇය මේ සඳකිඳුරත් එක්ක දිගු ජීවිත ගමන යන්න එකතු වෙන්න. ඒ ආදරය නිසාම වෙන්න ඇති...
ඈ පැතූ කුල ගෙය දැන් ගිනි ගෙයක් වී ඈ දවාලනවා. ජීවිතයෙන් ඇය විඩාපත්. තවදුරටත් ඇයට දුෂ්කර ක්‍රියා කළ නොහැකියි. ඇය පැතු සිහින ලොව දෙදරා ගිහින්. ඇය තීරණය කරනවා ආපහු හැරෙන්න. නිය පහුරින් තුවාල වුණු හිතත් අරන් ඇය ආපහු එන්නෙ අම්ම ළඟට. ඇයට දොර විවර වෙන්නෙ අම්මගෙ නිවහනේ විතරයි... අම්මගෙ හදවතේ විතරයි... විශ්වාසය, බලාපොරොත්තුව අරන් ඇය එන්නෙ ඇගේ සෙනෙහසේ නවාතැනට...
වරදින තැන් ජීවිතේ අපමණයි... ඒ වැරදීම්වලින් ගොඩ එන එක, හරි පාරට වැටෙන එක හරිම දුෂ්කරයි. වරද්ද ගන්න එපා කියන්න ලේසියි. නමුත් වැරදීම් මග හැර ඉන්න අමාරුයි ජීවිතේ. වැරදුණ බව දැන දැනම එහිම ඇලී ගැලී ඉන්නවට වඩා ආපසු හැරෙන්න, වැරදි හදා ගන්න, ජීවිතේ අළුත් කර ගන්න තීරණයක් ගැනීම අගෙයි. ජීවිතයට ආදරෙයි නම් ආපහු හැරෙන්න, වැරදීම් හදා ගන්න, අළුත් ගමනක් පටන් ගන්න සිදු වෙනවමයි නේද? එය කළ යුතුමයි.
No comments:
Post a Comment